Τι έχεις πάλι και δεν μιλάς κι όλο κοιτάς θλιμμένα
Τι έχεις πάθει και με ρωτάς με μάτια βουρκωμένα
Θέλω κάπου να μιλήσω,
θέλω κάποιον να τα πω
θέλω κάπου ν ακουμπήσω ένα φίλο αδερφικό
να με πάρει απ' το χέρι δυο κουβέντες να μου πει
να γλυκάνει, να γλυκάνει την αγιάτρευτη πληγή
Θα το περάσουμε μαζί κι αυτό το μονοπάτι
κάνε Θεέ μου να μην ξαναρθεί άλλη μια τέτοια αγάπη
Τι να σου κάνει μία καρδιά που όλο πληγές μετράει
Τι να σου κάνει ένα κορμί που ψάχνει για λιμάνι
Δεν αξίζει να πεθαίνεις δεν αξίζει να πονάς
δεν σ αγάπησε ποτέ της στο χα πει μην το ξεχνάς
Ένα μόνο να θυμάσαι πως υπάρχω πάντα εγώ
να χεις πάντα ένα φίλο, ένα φίλο καρδιακό
αφιερωμένο στους "φίλους" μου......
Μορφέας....
2 σχόλια:
i love you my friend ........:)
Παρακαλώ πολύ όποιος έχει την μύγα του Νίκου να μου τη φέρει εμένα.......(μην έχουμε καμιά ζημιά!)Μη σε νοιάζει φιλάρα....έγινες δεκτός στα μεταπτυχιακά της ΡΕ ΜΑΤΖΟΡΕ! Συγχαρητήρια.....Α Νίκο.....γιατί δεν κάνεις Post το πτυχίο του σκυλά;
Δημοσίευση σχολίου