Δευτέρα, Ιανουαρίου 21, 2008

Πάμε JumboΤΩΡΑ να γίνουμε ΠΑΛΙ παιδιά!


Να ‘μαι πάλι και γω……..το ξέρω ότι έχω καιρό να γράψω μια από της ιστορίες μας αλλά ευτυχώς έχω και τον αδερφό μου το Πέτρο να γράφει και να θυμάται τέλεια όλες της ιστορίες μας, η ιστορία μου είναι μικρή αλλά πιστεύω ότι και τα μικρά έχουν σημασία στη ζωή και συνήθως αυτά τα μικρά είναι που μας κάνουν να νιώθουμε άνθρωποι……

Λοιπόν η ιστορία μου αρχίζει ως εξής εγώ ο Πέτρος και ο Νίκος μέσα στο jumbo ψάχνοντας για ένα δωράκι για μια κοπέλα που ήθελε να το πάει ο Πέτρος …….ο Νίκος και εγώ να λέμε στο Πέτρο να πάρει τα πιο τρελά και τα πιο φτηνά κουκλάκια του jumbo και αυτός να μας βρίζει και εμείς να γελάμε ,,,,,,, Πέτρο Πέτρο να ρε αυτό θα πάρεις γαμάτο ρε συ το καλύτερο κουκλάκι κάνει μόνο 2 ευρώ χαχαχαχαχαχαχα να τα «παίρνει» ο Πέτρος και να μας λέει δεν σας ξαναπαίρνω μαζί μου για ψώνια ,,,,,προχωρώντας μέσα στο jumbo αφού βρήκε επιτέλους ένα ωραίο δωράκι πέφτουνε τα μάτια μας σε ένα τεραστιοοοοο όμως τεράστιο τηλεκοντρόλ τηλεόρασης αρχίζουμε και γελάμε και λέμε ότι μας κατέβει στο μυαλό και τελικά ο Νίκος το παίρνει να το κάνει δώρο στο Καπετόγιαννο το πατέρα του δηλαδή……γελώντας και σχολιάζοντας κάθε λογής γκομενάκι περνάει μπροστά μας μέσα στα jumbo ακούω το Πέτρο και λέει ωωωωωωωω κοιτάξετε εδώ γιογιο πωπωωωωω και όπως καταλάβατε όλοι κολλήσαμε και τσακωνόμασταν ποιος θα πάρει πιο γιογιο και ποιανού είναι το καλύτερο και τα λοιπά ,πάμε στο ταμείο και ήρθε η ώρα της πληρωμής μπαίνει ο Νίκος να πληρώσει κοιτάει η ταμίας το τηλεκοντρόλ και του λέει "μα τι θα το κανείς αυτό είναι Τεράστιο!!" χαχαχαχαχαχα γελάει ο Νίκος κοκκινίζει όπως πάντα και της λέει "ε σιγά για πλάκα", εγώ και ο Πέτρος να έχουμε σκάσει στο γέλιο και ο Νίκος από μέσα του ο θεός ξέρει τι έλεγε…….βγαίνουμε έξω και προχωρώντας στο αμάξι να φύγουμε εγώ έχω ανοίξει το γιογιο μου και παίζω και παρατηρώ ότι μέσα στο πακέτο έχει και ανταλλακτικά για το γιογιο 2 κορδονάκι και βιβλίο εγχειρίδιο για κόλπα και κάτι βιδούλες και λέω ωχ κοιτάξετε εδώ τι έχει μέσα ρε ,με κοιτάνε και οι δυο με απορία κάνουνε ωωωωχχχχχχχχχ λέω "τι ρε;;" και τους βλέπω να τρέχουνε πίσω και να ψάχνουνε μέσα στα σκουπίδια κάτι. Κάνω "τι κάνετε εκεί ρε τρελοί;" χαχαχαχα όπως καταλάβατε είχανε βγάλει το γιογιο και οι δυο και είχαν πετάξει τα ανταλλακτικά και ότι είχε μέσα…..

Εκείνη τη μέρα περάσαμε πολύ ωραία και σας είπα αυτή την ιστοριούλα περιληπτικά ενώ εκείνη τη μέρα συνέβησαν και άλλα σκηνικά γέλιου και κλάματος που αν θέλει ο Πέτρος μπορεί να συμπληρώσει…..αυτά τα μικρά αλλά σημαντικά απογευματάκια με τα αδέρφια μου δηλαδή τους φίλους μου με κάνουν και είμαι άνθρωπος και με κάνει να τους αγαπώ κάθε μέρα και κάθε χρόνο και πιο πολύ!!

Ντίνος

Δεν υπάρχουν σχόλια: