Τις ξαναμμένες βλάχες που περιφέρεστε με τα πόδια ανοιχτά και αφρούρητα. Κράζετε ότι τάχα γελάτε μπας και γίνεται σειρήνες κανενός πεινασμένου και τον φυλακίσετε στους μηρούς σας. Βγάζετε βιτρίνα τη ζωή σας και αναζητάτε σχόλια μπας κι αποκτήσει λίγο νόημα. Πόσο σας λυπάμαι…… όσο μπογιά κι αν βάλετε στο πρόσωπό σας δεν θα κρύψει τη θλίψη που εγώ βλέπω κι όσο κοντή κι αν είναι η φούστα σας δεν θα τραβήξει από μόνη της ένα αληθινό αρσενικό. Ακέφαλες που διαλαλούν ότι τριγύρω βλέπουν ακέφαλους….. μα τι άλλο μπορούν να δουν με το κάτω τους κεφάλι
Λυπάμαι όλες εσάς…….
2 σχόλια:
ξεκόλλα δικέ μου.... καλά είναι και τα κοντά φουστανάκια
latreuo ta konta foustanakia!!!Den elo na parekshgh8ei to keimeno mou os "misogunh"!H emneush mou ofeilete sto ksepoulhma kapoion sto facebook kai sto eidos to foto pou anevenoun.
Δημοσίευση σχολίου