Ο σημαιοφόρος καίει τη σημαία……

Ο σημαιοφόρος καίει τη σημαία……

Αυτό το blog το ξεκίνησα με σημαία μου τη φιλία και περήφανα φούσκωνα καθώς σας περιέγραφα πόσο ωραία περνάω με τους φίλους μου και πόσο σημαντική είναι η φιλία στη ζωή… λέξη ΙΕΡΗ όπως πιστεύω……

ΕΓΩ ο σημαιοφόρος……που σήμερα ως ένας διαδικτυακός διαδηλωτής καίω τη σημαία που τόσο υπερήφανα σας μοστράριζα……οι ιδέες μου παραμένουν ίδιες αλλά μετά από έναν απολογισμό πριν την αλλαγή του έτους θεωρώ τον εαυτό μου περισσότερο ΕΓΩιστή παρά πρεσβευτή της φιλίας. Γιατί; Γιατί έχασα ανθρώπου σημαντικούς για εμένα και εξακολουθώ να χάνω χρόνο με το χρόνο. Γιατί όσο μεγαλώνουμε λέει…..κρατάμε τους αληθινούς και όχι τους σκάρτους. Έτσι κι εγώ ήμουν σκάρτος για κάποιους και κάποιοι υπήρξαν σκάρτοι για μένα. Δεν ξέρω τι γίνεται αλλά κάθε φορά πονάει…..είναι σαν να χάνεις κομμάτι σου…..σαν μια μικρή αποχώρηση. Θα μου πεις γιατί δεν προσπαθείς; Και συνέχεια ένα δίλλημα που πρέπει να απαντήσω….. ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΦΙΛΙΑΣ;

ΟΧΙ απαντώ συνεχώς στον εαυτό μου. Τι είναι οι φιλίες ΔΑΝΕΙΑ;;;;

Με πούλησε αλλά….ΤΟΣΑ χρόνια φίλοι είμαστε!!!! Τι είδους δικαιολογία είναι αυτή;

Οι πραγματικοί φίλοι είναι παρόν ακόμα και όταν είναι απών. Αυτό έγραψα σε μια ευχητήρια κάρτα κάποιες μέρες πριν σε μια καλή φίλη. Δεν είναι η καθημερινότητα ούτε οι βόλτες και τα ξενύχτια…. είναι το να νοιάζεσαι, τα να προσέχεις τον άλλον…να αγαπάς τα ελαττώματα του, να σέβεσαι το ντύσιμο και το γούστο του. Να παίρνεις και να δίνεις από αυτόν.

Ακόμα και τώρα που γράφω είμαι πολύ μπερδεμένος. Δεν ξέρω ποιον πρέπει να συγχωρήσω και από ποιον πρέπει να συγχωρηθώ. Σέβομαι αυτούς που θέλησαν να προχωρήσουν στη ζωή τους και επιδίωξαν αλλαγές αλλά ………με τι κόστος; Ο χρόνος θα δείξει.

Είχα σκοπό σε αυτό το κείμενο να γράψω ονόματα και αλήθειες…..θα το κάνω αλλά λίγο έμμεσα. Φανταστείτε ένα τεράστιο σάκο με πολλά ονόματα. Τα ονόματα αυτά είναι

· Τάσος

· Κυριάκος

· Μαρία

· Αριστέα

· Σοφία

· Παντελής

· Ευαγγελία

· Βασίλης

· Νίκος

· Ντίνος

Και μέσα σε ένα κουτάκι χαρτάκια….μικρά που αραδιάζουν αλήθειες…..γλυκές και πικρές……έτσι όπως είναι η ζωή……

• Θα ήθελα λίγο να σταματήσεις να μιλάς και να ακούς και τους γύρω σου. Δεν φτάνει μόνο να είσαι παρών. Έχουμε ανάγκη να μας ακούς…. Παλιά το έκανες….. μην ζητάς να σε σκέφτονται μόνο…..να σκέφτεσαι κι εσύ εμάς…… Ο καβγάς μας άφησε σημάδια….ας μην γίνουν ρωγμές.
• Για μας τους δύο τα λόγια είναι περιττά. Ξέρω έχω χαθεί λίγο αλλά….έτσι είμαστε εμείς….τόσο διαφορετικοί αλλά τόσο ίδιοι. Να ‘σαι καλά. Χαίρομαι που υπάρχεις ακόμα στη ζωή…..
• Μου έλειψαν οι φιλοσοφικές μας συζητήσεις και οι αναλύσεις μας. Ελπίζω να κάνουμε σύντομα μια από αυτές.
• Μου έλειψαν οι μέρες που μας πρόσεχες…..το ξέρω ότι σου λείψαμε όλοι και πιο πολύ αυτό το ΟΛΟΙ! Ξέρω ότι με έχεις πάντα σε μια άκρη του μυαλού σου. Εμένα κι όλους…όπως αρμόζει σε μια σωστή μάνα
• Για σένα θα μπορούσα να γράφω ώρες πόσο λυπάμαι που δεν με θες πια στη ζωή σου. Το σέβομαι αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να μου δώσεις άλλη μια ευκαιρία. Παραδέχομαι ότι έφταιξα…..απλά προσπάθησε να με καταλάβεις κι εσύ…..Εκεί που είσαι στα ξένα…. μακάρι κάποια στιγμή να με συγχωρέσεις. Πιστεύω μέσα μου ότι το διαβάζεις το blog. Αν ναι…περιμένω τις ευχές σου….από μένα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!!
• Είσαι νέος ακόμα… έχεις πάθος και ενέργεια. Για αυτό μου αρέσεις. Δέξου μας για το μέσα μας και όχι για το πανωφόρι μας….. αλλά είσαι μικρός ακόμα. Θα μάθεις!
• Παλιά πίστευα ότι δεν θα με μάθεις ΠΟΤΕ! Τσαντιζόμαστε κι οι δύο εύκολα η αλήθεια είναι….ο χρόνος όμως έδειξε ότι έχουμε χτίσει θεμέλια δυνατά που δύσκολα θα γκρεμιστούν. Ελπίζω να το ξέρεις πλέον ότι θα είμαι ΠΑΡΟΝ ακόμα και όταν είμαι απών.
• Για σένα τα λόγια θα είναι λίγα και καλά….όπως σου ταιριάζουν. Είσαι φίλος και το έχεις αποδείξει!
• Μου έχεις λείψει κάθαρμα. Περνάς φάση και το έχω καταλάβει…..σε περιμένω να τα πούμε. Εξάλλου εμείς καπνίζουμε πάντα απ’ το ίδιο πακέτο δηλαδή φουμάρουμε τον ίδιο καπνό.
• Έχω μπερδευτεί πολύ με τη συμπεριφορά σου. Δεν ξέρω τι είμαι πιο πολύ….στενοχωρημένος ή εξοργισμένος! Τελικά πέρασες την μαρμάρινη πύλη. Πήγες να πιεις νερό χωρίς το άλογο και το σκύλο σου. Οι καλοί φίλοι δεν είναι ανάγκη να είναι κάθε μέρα μαζί…..αλλά ξέρουν πότε οι φίλοι τους είναι χαρούμενοι και πότε όχι. Λυπάμαι αλλά εγώ προτιμώ να περπατάω αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένος μέχρι να βρω την πηγή εκείνη που θα μπορέσουμε να πιούμε και οι τρεις…..γιατί στην πηγή με την μαρμάρινη πύλη……παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους…

Σήμερα στέκομαι μπροστά σας σχεδόν γυμνός…. Στέκομαι πάνω στις στάχτες της σημαίας που κάποτε κρατούσα και υπηρετούσα! Θα την ξαναράψω όμως….. να είστε σίγουροι…….