Ψάχνω να γράψω…

ψάχνω να βρω τον τρόπο μα δε μπορώ…

Έχουν κολλήσει τα δάχτυλα μου στις ίδιες λέξεις

Ψάχνω τον τρόπο να πάρουν μορφή οι σκέψεις μου

Ψάχνω κάτι να ξεσπάσω, κάτι να χαλαρώσω, κάτι να ηρεμήσω

Κάτι να με κάνει να γελάσω ή να κλάψω δυνατά…

Κάτι να με τραβήξει, κάτι να με παρασύρει, κάτι να μου δώσει χρώμα

ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΕΘΩ…..

Ξεχνάω….. (ελπίζω πάντα να είναι για λίγο και να συνέρχομαι)

Έχει γίνει όμως δύσκολο το να θυμάμαι…… και ακόμα είναι…

Προσπαθώ να πιαστώ στις στιγμές

Μα ξεχνάω τα πρόσωπα….

Πολλά θα ήταν αλλιώς αν δεν υπήρχαν……

Εκείνοι που με ακούν πάντα με προσοχή

που έχουν πάντα μια αγκαλιά ανοιχτή

που μου θυμίζουν τι έχω περάσει

που ποτέ δε με έκαναν να νιώσω άβολα

που ποτέ δε με πίεσαν