Ταχυδρόμεεεε,ταχυδρόμεεεε μια κουκουβάγια ήρθε χτες στο σπίτι μου
και μου είπε μια ιστορία…
(Κάτι πρέπει να γίνει με αυτά τα πουλιά Πέτρο, όποτε θέλουν να σου πουν
κάτι χάνουν το δρόμο τους και έρχονται σε εμένα…αμάν…)
Θυμάσαι το μικρό Κωστάκι που είχε αναφερθεί σε προηγούμενη
ιστορία? Ε για αυτόν ήθελε να μου μιλήσει. Παραξενεύτηκα να σου πω
την αλήθεια αλλά είπα κάπου θα καταλήξει ας μη το ζορίσω..
Γιόρταζε τα 18α γενέθλιά του.. Μέρες πριν τους είχε ζαλίσει όλους, είναι
δυνατόν; Ενηλικίωση είναι αυτή…ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ έπρεπε να γίνει.
Οργάνωνε πάρτυ με τα όλα του, ποτάκια, φαγητά(τα απαραίτητα
ξηροκάρπια πατατάκια και δε συμμαζεύεται) και φυσικά μουσική.. Είχε
πει και σε ένα φίλο του που’χε τα κονέ να βοηθήσει σε αυτό το
θέμα…οργανωμένα όλα τέλεια…θα’χε κοντά του το κορίτσι του και
φίλους αγαπημένους. Οι γονείς του; Μπα…σε μια τέτοια στιγμή και
ειδικά τη σημερινή μέρα τοχε αποφασίσει θα τον γιόρταζαν νωρίς και
μετά θα έφευγαν, το σπίτι στη διάθεσή του ήθελε να έχει.
Την παραμονή των γενεθλίων του το απόγευμα σχολνώντας από το
φροντιστήριο είχε ένα περίεργο τηλεφώνημα, κανονικά δεν θα έδινε
σημασία αλλά…είπαμε την επόμενη ήταν τα γενέθλιά του. Τον πήρε ένας
τύπος και του είπε τα εξής: Αύριο θα ξεκινήσει χάλια η μέρα σου.. να
είσαι σίγουρος για αυτό, να θυμάσαι όμως ότι την ιστορία την γράφουμε
μόνοι μας.
Και το έκλεισε.. όχι πες μου…τι θα σκεφτόσουν εσύ?
Πήρε τηλέφωνο τον κολλητό του να το συζητήσουν, τον δούλευε εκείνος,
μίλησε στο κορίτσι, ίδια αντιμετώπιση. Προβληματισμένος γύρισε σπίτι
του. Ο πατέρας του αμέσως κατάλαβε ότι κάτι είχε…του άφησε χρόνο
και ο μικρός όταν οι υπόλοιποι είχαν κοιμηθεί του μίλησε για το
τηλεφώνημα που τον προβλημάτιζε.
-Γιατί σε πείραξε τόσο? Ρώτησε εκείνος
-Γιατί; Μα γιατί αύριο θα γίνω 18,σημαντική μέρα για εμένα
-Ε και?
Δε περίμενε να μη καταλάβει…
Αντέδρασε άσχημα ο μικρός και έκανε να φύγει, όμως ο πατέρας του τον
σταμάτησε.. και άρχισε να του λέει για τα δικά του
30α γενέθλια…σημαντική ημέρα και εκείνη, το ήξερε ο μικρός μα δεν
ήξερε γιατί….δεν ήξερε καν αν τα είχε γιορτάσει ο πατέρας του εκείνη
την ημέρα ή άλλη…..
Αφού μίλησαν και ηρέμησε κάπως πήγε για ύπνο…Θα με ρωτήσεις τι
έγινε τελικά στα γενέθλιά?
Η κουκουβάγια μου είπε ότι την υπόλοιπη ιστορία θα την γράψεις εσύ,
μου είπε ότι το γράμμα που μετέφερε κόπηκε λίγο πριν τελειώσει και ότι
μόνο εσύ έχεις το υπόλοιπο κομμάτι. Την ρώτησα γιατί ήρθε σε μένα και
μου είπε ότι το κομμάτι που λείπει θες βοήθεια για να το βρεις…..και ότι
Είτε γενέθλια είτε αντί- γενέθλια γίνουν δε θα πρέπει να ξεχνάς ότι
είμαστε εδώ…μπορεί να μιλάμε απότομα, μπορεί να γελάμε ή να κλαίμε
ή να φωνάζουμε, μπορεί να σε αγκαλιάζουμε ή να απομακρυνόμαστε μα
ότι σε αγαπάμε το ξέρεις καλά…
Ζήτω τα αντί-γενέθλια λοιπόν φίλε μου Τζεντάι…..
Η ιστορία γράφεται από σένα... :)
Υ.Γ η ιστορία βρήκε τον μοναδικό παραλήπτη της πάνω στην ώρα..κι όλα πήγαν καλά..οι υπόλοιποι που θα το διαβάσετε κρατήστε την τελευταία φράση....Η ιστορία γράφεται από εμάς...και όπως λέει το καλό μου φιλαράκι : Το όνειρο λέγεται ζωή κι εμείς το κάνουμε άσχημο ή όμορφο θα τα καταφέρουμε!
και μου είπε μια ιστορία…
(Κάτι πρέπει να γίνει με αυτά τα πουλιά Πέτρο, όποτε θέλουν να σου πουν
κάτι χάνουν το δρόμο τους και έρχονται σε εμένα…αμάν…)
Θυμάσαι το μικρό Κωστάκι που είχε αναφερθεί σε προηγούμενη
ιστορία? Ε για αυτόν ήθελε να μου μιλήσει. Παραξενεύτηκα να σου πω
την αλήθεια αλλά είπα κάπου θα καταλήξει ας μη το ζορίσω..
Γιόρταζε τα 18α γενέθλιά του.. Μέρες πριν τους είχε ζαλίσει όλους, είναι
δυνατόν; Ενηλικίωση είναι αυτή…ΚΑΤΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ έπρεπε να γίνει.
Οργάνωνε πάρτυ με τα όλα του, ποτάκια, φαγητά(τα απαραίτητα
ξηροκάρπια πατατάκια και δε συμμαζεύεται) και φυσικά μουσική.. Είχε
πει και σε ένα φίλο του που’χε τα κονέ να βοηθήσει σε αυτό το
θέμα…οργανωμένα όλα τέλεια…θα’χε κοντά του το κορίτσι του και
φίλους αγαπημένους. Οι γονείς του; Μπα…σε μια τέτοια στιγμή και
ειδικά τη σημερινή μέρα τοχε αποφασίσει θα τον γιόρταζαν νωρίς και
μετά θα έφευγαν, το σπίτι στη διάθεσή του ήθελε να έχει.
Την παραμονή των γενεθλίων του το απόγευμα σχολνώντας από το
φροντιστήριο είχε ένα περίεργο τηλεφώνημα, κανονικά δεν θα έδινε
σημασία αλλά…είπαμε την επόμενη ήταν τα γενέθλιά του. Τον πήρε ένας
τύπος και του είπε τα εξής: Αύριο θα ξεκινήσει χάλια η μέρα σου.. να
είσαι σίγουρος για αυτό, να θυμάσαι όμως ότι την ιστορία την γράφουμε
μόνοι μας.
Και το έκλεισε.. όχι πες μου…τι θα σκεφτόσουν εσύ?
Πήρε τηλέφωνο τον κολλητό του να το συζητήσουν, τον δούλευε εκείνος,
μίλησε στο κορίτσι, ίδια αντιμετώπιση. Προβληματισμένος γύρισε σπίτι
του. Ο πατέρας του αμέσως κατάλαβε ότι κάτι είχε…του άφησε χρόνο
και ο μικρός όταν οι υπόλοιποι είχαν κοιμηθεί του μίλησε για το
τηλεφώνημα που τον προβλημάτιζε.
-Γιατί σε πείραξε τόσο? Ρώτησε εκείνος
-Γιατί; Μα γιατί αύριο θα γίνω 18,σημαντική μέρα για εμένα
-Ε και?
Δε περίμενε να μη καταλάβει…
Αντέδρασε άσχημα ο μικρός και έκανε να φύγει, όμως ο πατέρας του τον
σταμάτησε.. και άρχισε να του λέει για τα δικά του
30α γενέθλια…σημαντική ημέρα και εκείνη, το ήξερε ο μικρός μα δεν
ήξερε γιατί….δεν ήξερε καν αν τα είχε γιορτάσει ο πατέρας του εκείνη
την ημέρα ή άλλη…..
Αφού μίλησαν και ηρέμησε κάπως πήγε για ύπνο…Θα με ρωτήσεις τι
έγινε τελικά στα γενέθλιά?
Η κουκουβάγια μου είπε ότι την υπόλοιπη ιστορία θα την γράψεις εσύ,
μου είπε ότι το γράμμα που μετέφερε κόπηκε λίγο πριν τελειώσει και ότι
μόνο εσύ έχεις το υπόλοιπο κομμάτι. Την ρώτησα γιατί ήρθε σε μένα και
μου είπε ότι το κομμάτι που λείπει θες βοήθεια για να το βρεις…..και ότι
Είτε γενέθλια είτε αντί- γενέθλια γίνουν δε θα πρέπει να ξεχνάς ότι
είμαστε εδώ…μπορεί να μιλάμε απότομα, μπορεί να γελάμε ή να κλαίμε
ή να φωνάζουμε, μπορεί να σε αγκαλιάζουμε ή να απομακρυνόμαστε μα
ότι σε αγαπάμε το ξέρεις καλά…
Ζήτω τα αντί-γενέθλια λοιπόν φίλε μου Τζεντάι…..
Η ιστορία γράφεται από σένα... :)
Υ.Γ η ιστορία βρήκε τον μοναδικό παραλήπτη της πάνω στην ώρα..κι όλα πήγαν καλά..οι υπόλοιποι που θα το διαβάσετε κρατήστε την τελευταία φράση....Η ιστορία γράφεται από εμάς...και όπως λέει το καλό μου φιλαράκι : Το όνειρο λέγεται ζωή κι εμείς το κάνουμε άσχημο ή όμορφο θα τα καταφέρουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου