Τρίτη, Μαρτίου 08, 2011

....φεύγουμ’ έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!


Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι μπερδεύουν ιστορίες καταρρίπτοντας την μοναδικότητα της Ψυχής και την ανθρώπινης Ζωής. Υπάρχουν αυτοί που σχετίζουν τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου με τη δολοφονία των αστυνομικών και κάποιοι άλλοι που θεωρούν ότι έπεσαν στο καθήκον και δεν πρέπει να γίνεται θέμα. Kάποιοι άλλοι τους λένε ήρωες άλλοι μπάτσους και άλλοι και άλλοι ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ!! ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ!!! Η Ψυχή έχει μοναδικότητα. Η Φύση έχει μοναδικότητα και διαφορετικότητα! Δεν μπορείτε να συγχέεται ιστορίες έτσι απλά!!! Αντί να σιωπήσετε ηχηρά σε αυτό που λέγετε ΘΑΝΑΤΟΣ και να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση κάποιου από αυτούς. Κάθε Ψυχή που χάνεται είναι δάκρυα που χύνονται, είναι πόνος που ξεχύνεται σαν αρρώστια κολλητική. Εξάλλου ο Κ. Καρυωτάκης τα είχε πει χρόνια πριν……. Δανείζομαι τα λόγια του…..

Κι είμαστε νέοι, πολύ νέοι, και μας άφησαν εδώ, μια νύχτα σε ένα βράχο, το πλοίο που τώρα χάνεται στου απείρου την καρδιά, χάνεται και ρωτιόμαστε τι να ‘χουμε, τι να ‘χω, που σβήνουμε όλοι, φεύγουμ’ έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!   

Δεν υπάρχουν σχόλια: